Goedemiddag!

Afgelopen maandag (28 Mei) was mijn laatste dag in Beijing. Ik ben daar dus in totaal 1 week geweest, en eigenlijk was dat wel wat aan de ruime kant. Het is best wel een smerige stad. Door de smog zie je bijna nooit een blauwe lucht. Als het dan ook nog eens boven de 30 graden is kan het tamelijk benauwd worden. Omdat ik eigenlijk alle highlight die ik wilde zien al had gezien, ben ik maandag wat rond gaan lopen door de stad. Vooral de hutongs (de smalle steegjes) zijn erg leuk om doorheen te lopen. Je ziet daar echt het dagelijks leven van de Chinezen. Dat dagelijks leven speelt zich voor een groot deel op straat af. Overal zitten mensen eten te bereiden (vaak op een soort BBQ), of ze zitten op straat te eten. Ook zie je vaak groepjes oudere Chinezen op heel erg kleine krukjes rondom een klein tafeltje zitten. Deze lui zitten dan lekker een spelletje te spelen.

Maandagavond ben ik naar Beijing West Railway Station gegaan. Dit station was een stuk drukker dan het station waar we een week eerder met de transmongolie express waren aangekomen. Vooral de vertrekhal leek wel een mierennest (zie foto in het album Beijing). Helemaal toen het gerucht de ronde deed dat de trein klaar stond. Ondanks het feit dat de trein pas over ruim een half uur zou vertrekken, vonden veel Chinezen het nodig om in de rij flink te duwen, te wurmen en voor te piepen. Lijkt mij nogal overbodig, aangezien iedereen toch vaste plekken heeft in de trein. Buitengewoon vermakelijk om te zien dat sommige Chinezen zich zo druk kunnen maken. Zeker als je zelf alle tijd van de wereld hebt.

In de nachttrein bestaan 3 klasses. Men heeft er hier voor gekozen om deze klasses niet onder te verdelen in 1e, 2e en 3e klas, maar in Soft Sleeper, Hard Sleeper en Hard Seat. Immers, iedereen is gelijk en daarbij passen geen klasses. Ik vond 12 uur in een harde stoel wat veel, en dus had ik gekozen voor een Hard Sleeper. Deze hard sleeper deed zijn naam eer aan. Gelukkig ben ik zelf ook bikkelhard, en dus heb ik prima geslapen.

Dinsdagmorgen vroeg kwam de trein aan in Pingyao. Ik had daar een hotelkamer gereserveerd voor 1 nacht. Een paar dagen geleden kreeg ik een mailtje van het hotel met de vraag hoe laat ik in Pingyao zou arriveren, zodat ze me op konden komen halen. Vond ik natuurlijk prima! En ja hoor, in Pingyao stond er, in de stromende regen, een vrouwtje te wachten met een bordje met daarop 'Gerben Plaisier'. Geniaal!

Pingyao is een erg mooi stadje. Om het stadscentrum staat nog een oude stadsmuur. Het centrum zelf is ook erg oud. Het is ook wel duidelijk dat dit een toeristentrekpleister is. Bijna alle gebouwen in het centrum zijn winkeltjes, restaurants, hotels of massagesalons. Het eten is hier ook wat duurder dan in Beijing. Gisteren moest ik voor mijn avondeten (een schaal rijst, en bord kip met ui en meuk, en een biertje) maar liefst 4 euro betalen. Verder vind ik het ook wel erg leuk om voedsel te proberen dat op straat wordt verkocht. Soms heb je pech, bijvoorbeeld in de vorm van gortdroge deegballen. Soms heb je ook geluk, bijvoorbeeld in de vorm van heerlijke koekjesachtige units of een smakelijk stuk vlees. Mijn hotelkamer bestaat voor het grootste deel uit een bed. De kamer is niet eens heel klein, maar het bed is erg groot. Erg prettig dus!

Ondanks dat er veel toeristen rondlopen is de bevolking hier niet echt gewend om lange mensen te zien. Er worden mij de hele dag blikken vol ontzag toegeworpen. Dat zouden meer mensen moeten doen! Gek genoeg zijn de meeste toeristen Frans. Ik hoor hier bijna nog meer Frans praten dan Chinees.

Vanavond reis ik (weer met een nachttrein) naar Xi'an. Daar blijf ik tot maandag. Maandag reis ik verder naar Shanghai!

Take care!