Hallo!

Vorige week ben ik in Laos geweest. Na de 2-daagse tocht over de Mekong rivier was ik dus uitgekomen in Luang Prabang. Zaterdag 28 Juli heb ik met mijn Chinese vrienden wat dingen in dit stadje bekeken. Het is verbazingwekkend hoe snel een groep Aziaten zich uitbreid. Aan het begin waren het 2 Chinezen, maar na een tijdje bevond ik mij al in een groep van 4 Chinezen en 1 Koreaanse. Dit volk is duidelijk niet gemaakt om alleen te reizen. Op de een of andere manier kunnen ze daar gewoon niet tegen. Afijn, Luang Prabang bleek een aardig mooi stadje te zijn. Vooral de tempels (waarvan er nogal veel zijn) zijn erg mooi.

Zondag zijn we voor dag en dauw opgestaan om een alms-ceremonie bij te wonen. In Luang Prabang wonen erg veel monniken, en deze monniken lopen elke ochtend om 6 uur een ronde door de stad. Op straat zitten locals dan te wachten met voer, dat ze aan de monniken geven. Deze monniken leven dus van wat ze van de locale bevolking aangeboden krijgen. Was een mooi gezicht! De rest van de dag ben ik met mijn Aziatische vrienden naar een waterval 30 km buiten Luang Prabang gegaan. Ik ben er op de mountainbike heen gegaan, terwijl de kudde Aziaten per tuk-tuk reisde. Bij deze schitterende waterval kon je heel aardig zwemmen. Dat kwam goed uit, want de fietstocht had mij danig verhit. Toen ik bij de waterval aankwam stonden de vijf Aziaten op het droge te kijken naar al die zwemmende westerlingen. Zodra ze mij in het oog kregen begonnen ze allemaal hard te gillen. Blijkbaar verwachtten ze de nodige stunts van mijn kant. Om ze tevreden te stellen ben ik van de waterval afgesprongen, en een paar keer met een touw het water in geslingerd. Vervolgens wilden de Aziaten ook met dat touw het water in slingeren. Er was echter een probleem: ze konden geen van allen zwemmen. En het water was veel te diep om te kunnen staan. Op zich zijn er natuurlijk meer dan genoeg Aziaten, maar omdat ik hen als een soort vrienden was gaan beschouwen besloot ik ze de helpende hand te bieden. Ik wachtte dus steeds 1 Aziaat tegelijk in het water op, om ze zodra ze boven kwamen naar de kant te sleuren. Dat was echt hilarisch. Ze leken in het water net spartelende hondjes! Allemaal de ogen dicht, doodsangst op het gezicht en keihard met de armen spartelen. Ik heb me rot gelachen!

Maandag ben ik van Luang Prabang naar Vang Vieng gereisd, met 1 van de Chinezen. De rest van de groep verdween eigenlijk weer even plotseling als ze gekomen waren. Dinsdag (31-7) heb ik een scooter gehuurd, en daarmee door de omgeving rondgereden. Het is hier echt schitterend! De natuur is ontzettend mooi, en er zijn erg veel kleine dorpjes. Dat vind ik erg leuk te zien. Deze dorpjes bestaan vaak uitsluitend uit houten huizen. Er is doorgaans per dorp één douche, meestal een dammetje in de rivier waar door een gat water uit spuit, of hooguit een grote kraan. Veel locals wassen zich ook gewoon in de rivier. Erg plezant om door dit gebied rond te rijden!

Vang Vieng staat vooral bekend om het tuben: in een opblaasband van de rivier af drijven. Woensdag ben ik dus wezen tuben. Het tuben zelf duurde hooguit een half uurtje. De aardigheid zit hem in het feit dat de rivier is omgeven door barretjes. Als je daar langsdrijft gooit het barpersoneel een touw naar je toe, om je aan wal te trekken. In deze barren heerst een geweldige chaos. Het is een aardige modderboel, en toch wordt er flink gehost. Naast hossen wordt er veel beerpong gespeeld. Toevallig is dit een van mijn favoriete sporten! Er werd met oranje beerpongballen gespeeld. Dan weet je dus ook gelijk dat het niet aan iedereen besteed is. Afijn, het tuben was een groot feest! Zo groot zelfs dat ik besloot het de volgende dag (donderdag 31-7) nog eens dunnetjes over te doen.

Vrijdag ben ik met de bus naar Vientiane gereisd. Vientiane is de hoofdstad van Laos, maar bepaald geen wereldstad. Je ziet hier erg veel Franse invloeden terug. Dat is best aangenaam, als je bedenkt dat Fransen erg goed zijn in het bakken van stokbrood, croissants en dergelijke lekkernijen. Verder is het niet echt een bijzondere stad, maar natuurlijk is er wel genoeg te zien om je een dag te vermaken. Zaterdag (2-8) heb ik dus wat bezienswaardigheden bekeken. Er staat een mooie, oude tempel, een enorme gouden pagoda (ook weer omgeven door tempels), en een Arc de Triomphe. Deze Arc de Triomphe heeft wel wat weg van zijn naamgenoot in Parijs. Vandaag heb ik ook een vliegticket geboekt van Bangkok naar Schiphol! Jawel, komende zaterdag vlieg ik weer terug naar NL!

Zondagochtend bedacht ik me tijdens het ontbijt dat ik eigenlijk niet zo veel meer te zoeken had in Vientiane. Daar kwam nog bij dat de tijd wat begint te dringen, en dus leek het me een slecht idee om nog langer in Vientiane te blijven hangen. Ik wilde graag nog naar een national park. Enig onderzoek leerde mij al snel dat er vlakbij Bangkok een mooi national park moet liggen, Khao Yai genaamd. Ik heb dus gelijk een busticket gekocht van Vientiane naar Bangkok. Deze bussen rijden alleen snachts, en dus moest ik tot 17:00 wachten. Ik was eigenlijk van plan om eerst naar Bangkok te reizen, en dan daarvandaan naar Pak Chong. Pak Chong is een stadje vlakbij Khao Yai national park. Dit staddje ligt eigenlijk best wel op de route van Vientiane naar Bangkok, en dus vroeg ik de buschauffeur of hij niet toevallig langs Pak Chong zou komen. Dat bleek inderdaad het geval, met als gevolg dat ik om kwart over 3 snachts uitstapte in Pak Chong! Het grootste deel van het stadje lag al op één oor, en dus was het niet heel makkelijk om een betaalbare slaapplaats te vinden. Uiteindelijk lukte dit toch wel, en dus kon ik rond kwart over 4 mijn hoofd te ruste leggen.

Uitslapen is voor mietjes, en dus besloot ik de volgende dag vroeg op te staan. Ik wilde dus naar het Khao Yai national park. Dit bleek nog niet heel makkelijk, aangezien ik niemand kon vinden die Engels sprak. Op internet kon ik ook maar weinig nuttige info vinden. Uiteindelijk had ik een telefoonnummer bemachtigd van een guesthouse dat tours zou organiseren. Dat guesthouse was zelfs bereid mij op te pikken, en me naar hun guesthouse te vervoeren. Maandag ben ik met een halfdaytour mee geweest. Eerst werd er gezwommen in een kraakheldere bron, gevolgd door een bezoek aan een vleermuizengrot. Er hingen hier echt verschrikkelijk veel vleermuizen. Na een tijdje door de grot te hebben rondgewandeld werden we weer in de pickups geladen, op weg naar een uitzichtpunt. Vanaf dit uitzichtpunt hadden we goed zicht op de grot. Elke dag , tegen het vallen van de avond, vliegen namelijk alle vleermuizen de grot uit. Dit zijn er ongeveer TWEE MILJOEN! Het was echt een onafgebroken stroom van vleermuizen. Verschrikkelijk veel! De gids vertelde ons dat deze dieren elke nacht 5000 kilogram aan insecten opeten!

Dinsdag 7-8 had ik een fulldaytour geboekt. Dit was ook weer erg mooi. Vooral een wandeling van 3 uur door de jungle beviel mij erg goed. We hebben zelfs een giant scorpion gezien! Toen we allemaal wat foto's van dit diertje hadden geschoten, vroeg de gids om een vrijwilliger. Ik vermoedde dat er een aardig fotomomentje aan zat te komen, en dus besloot ik me op te offeren. Ik moest met mijn ogen en mond dicht op de grond gaan zitten, met mn gezicht naar boven gericht. Vervolgens zette de gids de schorpioen op mijn voorhoofd! Dat was dus inderdaad een heel aardig fotomoment. Smiddags gingen we op zoek naar wilde olifanten. Na een tijdje zoeken kreeg de gids een telefoontje dat er ergens één gespot was. We scheurden er als een malle heen, en zagen inderdaad een wilde olifant lopen. Het was een mannetje, die schijnen altijd alleen te lopen. Echt een geweldig gezicht. Ik heb eerder al op een olifant gereden, maar om een wilde olifant te zien is toch echt andere koek. Geweldig!

Vandaag, woensdag 8 Augustus, ben ik jarig! Vanmorgen ben ik naar Lopburi gereisd. In dit stadje wonen, vreemd genoeg, niet alleen mensen, maar ook apen. Niet zomaar een paar apen, maar verschrikkelijk veel apen. Ze zitten overal, op lantaarnpalen, op huizen, op elektriciteitsdraden, op de stoep, op straat, op auto's, overal! Met deze apen heb ik vandaag dus mijn verjaardag gevierd. En ja, ik voel al wat grappen aankomen over soortgenoten.. Naast aapjes kijken is er in Lopburi eigenlijk maar erg weinig te doen. Morgen zal ik naar Bangkok reizen, waarvandaan ik dan zaterdag weer terugvlieg naar NL!