Van Laos terug naar Thailand

Hallo!

Vorige week ben ik in Laos geweest. Na de 2-daagse tocht over de Mekong rivier was ik dus uitgekomen in Luang Prabang. Zaterdag 28 Juli heb ik met mijn Chinese vrienden wat dingen in dit stadje bekeken. Het is verbazingwekkend hoe snel een groep Aziaten zich uitbreid. Aan het begin waren het 2 Chinezen, maar na een tijdje bevond ik mij al in een groep van 4 Chinezen en 1 Koreaanse. Dit volk is duidelijk niet gemaakt om alleen te reizen. Op de een of andere manier kunnen ze daar gewoon niet tegen. Afijn, Luang Prabang bleek een aardig mooi stadje te zijn. Vooral de tempels (waarvan er nogal veel zijn) zijn erg mooi.

Zondag zijn we voor dag en dauw opgestaan om een alms-ceremonie bij te wonen. In Luang Prabang wonen erg veel monniken, en deze monniken lopen elke ochtend om 6 uur een ronde door de stad. Op straat zitten locals dan te wachten met voer, dat ze aan de monniken geven. Deze monniken leven dus van wat ze van de locale bevolking aangeboden krijgen. Was een mooi gezicht! De rest van de dag ben ik met mijn Aziatische vrienden naar een waterval 30 km buiten Luang Prabang gegaan. Ik ben er op de mountainbike heen gegaan, terwijl de kudde Aziaten per tuk-tuk reisde. Bij deze schitterende waterval kon je heel aardig zwemmen. Dat kwam goed uit, want de fietstocht had mij danig verhit. Toen ik bij de waterval aankwam stonden de vijf Aziaten op het droge te kijken naar al die zwemmende westerlingen. Zodra ze mij in het oog kregen begonnen ze allemaal hard te gillen. Blijkbaar verwachtten ze de nodige stunts van mijn kant. Om ze tevreden te stellen ben ik van de waterval afgesprongen, en een paar keer met een touw het water in geslingerd. Vervolgens wilden de Aziaten ook met dat touw het water in slingeren. Er was echter een probleem: ze konden geen van allen zwemmen. En het water was veel te diep om te kunnen staan. Op zich zijn er natuurlijk meer dan genoeg Aziaten, maar omdat ik hen als een soort vrienden was gaan beschouwen besloot ik ze de helpende hand te bieden. Ik wachtte dus steeds 1 Aziaat tegelijk in het water op, om ze zodra ze boven kwamen naar de kant te sleuren. Dat was echt hilarisch. Ze leken in het water net spartelende hondjes! Allemaal de ogen dicht, doodsangst op het gezicht en keihard met de armen spartelen. Ik heb me rot gelachen!

Maandag ben ik van Luang Prabang naar Vang Vieng gereisd, met 1 van de Chinezen. De rest van de groep verdween eigenlijk weer even plotseling als ze gekomen waren. Dinsdag (31-7) heb ik een scooter gehuurd, en daarmee door de omgeving rondgereden. Het is hier echt schitterend! De natuur is ontzettend mooi, en er zijn erg veel kleine dorpjes. Dat vind ik erg leuk te zien. Deze dorpjes bestaan vaak uitsluitend uit houten huizen. Er is doorgaans per dorp één douche, meestal een dammetje in de rivier waar door een gat water uit spuit, of hooguit een grote kraan. Veel locals wassen zich ook gewoon in de rivier. Erg plezant om door dit gebied rond te rijden!

Vang Vieng staat vooral bekend om het tuben: in een opblaasband van de rivier af drijven. Woensdag ben ik dus wezen tuben. Het tuben zelf duurde hooguit een half uurtje. De aardigheid zit hem in het feit dat de rivier is omgeven door barretjes. Als je daar langsdrijft gooit het barpersoneel een touw naar je toe, om je aan wal te trekken. In deze barren heerst een geweldige chaos. Het is een aardige modderboel, en toch wordt er flink gehost. Naast hossen wordt er veel beerpong gespeeld. Toevallig is dit een van mijn favoriete sporten! Er werd met oranje beerpongballen gespeeld. Dan weet je dus ook gelijk dat het niet aan iedereen besteed is. Afijn, het tuben was een groot feest! Zo groot zelfs dat ik besloot het de volgende dag (donderdag 31-7) nog eens dunnetjes over te doen.

Vrijdag ben ik met de bus naar Vientiane gereisd. Vientiane is de hoofdstad van Laos, maar bepaald geen wereldstad. Je ziet hier erg veel Franse invloeden terug. Dat is best aangenaam, als je bedenkt dat Fransen erg goed zijn in het bakken van stokbrood, croissants en dergelijke lekkernijen. Verder is het niet echt een bijzondere stad, maar natuurlijk is er wel genoeg te zien om je een dag te vermaken. Zaterdag (2-8) heb ik dus wat bezienswaardigheden bekeken. Er staat een mooie, oude tempel, een enorme gouden pagoda (ook weer omgeven door tempels), en een Arc de Triomphe. Deze Arc de Triomphe heeft wel wat weg van zijn naamgenoot in Parijs. Vandaag heb ik ook een vliegticket geboekt van Bangkok naar Schiphol! Jawel, komende zaterdag vlieg ik weer terug naar NL!

Zondagochtend bedacht ik me tijdens het ontbijt dat ik eigenlijk niet zo veel meer te zoeken had in Vientiane. Daar kwam nog bij dat de tijd wat begint te dringen, en dus leek het me een slecht idee om nog langer in Vientiane te blijven hangen. Ik wilde graag nog naar een national park. Enig onderzoek leerde mij al snel dat er vlakbij Bangkok een mooi national park moet liggen, Khao Yai genaamd. Ik heb dus gelijk een busticket gekocht van Vientiane naar Bangkok. Deze bussen rijden alleen snachts, en dus moest ik tot 17:00 wachten. Ik was eigenlijk van plan om eerst naar Bangkok te reizen, en dan daarvandaan naar Pak Chong. Pak Chong is een stadje vlakbij Khao Yai national park. Dit staddje ligt eigenlijk best wel op de route van Vientiane naar Bangkok, en dus vroeg ik de buschauffeur of hij niet toevallig langs Pak Chong zou komen. Dat bleek inderdaad het geval, met als gevolg dat ik om kwart over 3 snachts uitstapte in Pak Chong! Het grootste deel van het stadje lag al op één oor, en dus was het niet heel makkelijk om een betaalbare slaapplaats te vinden. Uiteindelijk lukte dit toch wel, en dus kon ik rond kwart over 4 mijn hoofd te ruste leggen.

Uitslapen is voor mietjes, en dus besloot ik de volgende dag vroeg op te staan. Ik wilde dus naar het Khao Yai national park. Dit bleek nog niet heel makkelijk, aangezien ik niemand kon vinden die Engels sprak. Op internet kon ik ook maar weinig nuttige info vinden. Uiteindelijk had ik een telefoonnummer bemachtigd van een guesthouse dat tours zou organiseren. Dat guesthouse was zelfs bereid mij op te pikken, en me naar hun guesthouse te vervoeren. Maandag ben ik met een halfdaytour mee geweest. Eerst werd er gezwommen in een kraakheldere bron, gevolgd door een bezoek aan een vleermuizengrot. Er hingen hier echt verschrikkelijk veel vleermuizen. Na een tijdje door de grot te hebben rondgewandeld werden we weer in de pickups geladen, op weg naar een uitzichtpunt. Vanaf dit uitzichtpunt hadden we goed zicht op de grot. Elke dag , tegen het vallen van de avond, vliegen namelijk alle vleermuizen de grot uit. Dit zijn er ongeveer TWEE MILJOEN! Het was echt een onafgebroken stroom van vleermuizen. Verschrikkelijk veel! De gids vertelde ons dat deze dieren elke nacht 5000 kilogram aan insecten opeten!

Dinsdag 7-8 had ik een fulldaytour geboekt. Dit was ook weer erg mooi. Vooral een wandeling van 3 uur door de jungle beviel mij erg goed. We hebben zelfs een giant scorpion gezien! Toen we allemaal wat foto's van dit diertje hadden geschoten, vroeg de gids om een vrijwilliger. Ik vermoedde dat er een aardig fotomomentje aan zat te komen, en dus besloot ik me op te offeren. Ik moest met mijn ogen en mond dicht op de grond gaan zitten, met mn gezicht naar boven gericht. Vervolgens zette de gids de schorpioen op mijn voorhoofd! Dat was dus inderdaad een heel aardig fotomoment. Smiddags gingen we op zoek naar wilde olifanten. Na een tijdje zoeken kreeg de gids een telefoontje dat er ergens één gespot was. We scheurden er als een malle heen, en zagen inderdaad een wilde olifant lopen. Het was een mannetje, die schijnen altijd alleen te lopen. Echt een geweldig gezicht. Ik heb eerder al op een olifant gereden, maar om een wilde olifant te zien is toch echt andere koek. Geweldig!

Vandaag, woensdag 8 Augustus, ben ik jarig! Vanmorgen ben ik naar Lopburi gereisd. In dit stadje wonen, vreemd genoeg, niet alleen mensen, maar ook apen. Niet zomaar een paar apen, maar verschrikkelijk veel apen. Ze zitten overal, op lantaarnpalen, op huizen, op elektriciteitsdraden, op de stoep, op straat, op auto's, overal! Met deze apen heb ik vandaag dus mijn verjaardag gevierd. En ja, ik voel al wat grappen aankomen over soortgenoten.. Naast aapjes kijken is er in Lopburi eigenlijk maar erg weinig te doen. Morgen zal ik naar Bangkok reizen, waarvandaan ik dan zaterdag weer terugvlieg naar NL!

Van Thailand naar Laos

Na wat pech onderweg kwamen we woensdagochtend (18-7) vroeg aan in Chaing Mai. Het laatste stuk werden we vervoerd in minibusjes, omdat de bus (die van een private busmaatschappij bleek te zijn) het niet zag zitten om het centrum in te rijden. De minibusjes zetten ons af bij een hotel, waar we gelijk koffie en een trektocht-hotelovernachting-combinatie aangeboden kregen. Een mooie tourist-trap dus. Toch leek het best een aardige deal te zijn, dus besloot ik er maar op in te gaan. De rest van de dag heb ik met een scooter door Chiang Mai en omgeving rondgescheurd. Best heel mooi!

Donderdagochtend begon de jungletrektocht. We waren met een erg leuke groep, die bestond uit allemaal backpackers van ongeveer mijn leeftijd. De tocht begon met een bijzonder oninteressant bezoek aan een butterfly farm. Ik heb daar 4 vlinders gespot. Op een doordeweekse middag in de achtertuin zie je er meer. Daarna gingen we naar een snake farm. Dit was wél erg leuk. Er waren hier voornamelijk pythons en cobra's, die je van dichtbij (zij het achter tralies) kon bekijken. Hier werd ook een snake show gegeven, die bijzonder de moeite waard was. Het meest bizarre was dat een meneer een vijver in dook, ongeveer 20 seconden onder water bleef, en vervolgens met een enorme python om zijn nek weer boven kwam! Na een lekkere lunch begon de echte trektocht. Het was ongeveer 3 uur lopen, en in die tijd regende het ongeveer 3 uur. Dat maakte het dus wel tot een heuse jungle-experience. We liepen door een prachtig gebied. De wolken die tussen de bergen hingen maakten het er nog mooier op. Na een tijdje kwamen we in een bergdorpje, waar de gidsen een heerlijke maaltijd voor ons hebben gekookt. Die Thaien kunnen echt verdraaid lekker koken. 's Avonds hebben we een aantal spelletjes gespeeld. Als je met die spelletjes de zak was, kreeg je een veeg roet op je gezicht. Was behoorlijk grappig! In dit bergdorpje hebben we ook overnacht.

De volgende dag regende het niet meer, maar de paden waren erg modderig geworden. Dat maakte de afdaling dus vrij lastig. Halverwege de wandeling kwamen we langs een waterval, waar we wat in het water konden spartelen. De omgeving is hier zo geweldig mooi, dat zelfs een lange wandeling geen moment vervelend is. Na weer een stuk te hebben gelopen kwamen we bij een olifantenkamp, waar we een ritje op een olifant konden maken. Het laatste onderdeel van de tocht speelde zich af op de rivier. Eerst een stuk was een stuk whitewaterraften, gevolgd door een stuk varen op een bamboevlot. Tegen de avond kwamen we weer terug in Chiang Mai.

Zaterdag heb ik het grootste deel van de dag besteed aan het kopen van een nieuwe camera. Tijdens de jungletocht was ik namelijk op mn camera gevallen, en die was dus kapot. Aan het eind van de middag heb ik de bus genomen van Chiang Mai naar Chiang Rai. In Chiang Rai kwam ik in een hippie-front tegen. Dit hippie-front bleek een guesthouse te zijn, waar ik die nacht heb overnacht. Het was er alleen behoorlijk ranzig (vooral het bed), en dus ben ik de volgende dag weer vertrokken naar een ander hostel.

Zondag (23-7) was een tamelijk luie dag. Naast ettelijke uren in koffiehuis en restaurant heb ik eigenljk alleen maar wat rondgewandeld door Chiang Rai.

Maandag was ik alweer een stuk actiever. 's Ochtends ben ik naar een Hilltribe museum geweest. In dit gebied leven namelijk nog steeds veel hilltribes. Best interessant om te zien hoe die stammen leven. 's Middags heb ik een grote boeddhistische tempel bekeken. Deze unit, Wat Phra Kaew genaamd, is bijzonder mooi. Toen ik net wegliep, kwamen er 2 knapen in boeddhistische gewaden naar me toe. Zij wilden mij graag nog wat andere tempels in Chiang Rai laten zien. Prima! Wel leuk om zo wat meer over het boeddhisme te weten te komen.

De volgende dag ben ik met iemand uit het hostel naar Mae Sai gegaan. In dit dorpje is een brug gebouwd over een rivier gebouwd. Deze rivier is de grens tussen Thailand en Myanmar, en de brug is dus de grensovergang. Het viel me wel op dat het hier aardig makkelijk moet zijn om ongezien de grens over te komen. De brug is namelijk wel aardig bewaakt, maar de rivier is vrij smal. Als je dus honderd meter verderop de rivier overzwemt, ben je ook in Myanmar. Het is dus niet heel moeilijk te geloven dat hier al jarenlang van alles ove de grens wordt gesmokkeld, voornamelijk drugs. Na Mae Sai zijn we naar de Golden Triangle gegaan. Dit is het drielandenpunt van Thailand, Myanmar en Laos. Alle grenzen zijn hier rivieren, waardoor er dus niet 1 punt aangegeven is wat het drielandenpunt is. Dit gebied heet trouwens de Golden Triangle omdat er al tijden aardig veel handel in drugs plaatsvind. Vroeger werd hier veel opium verbouwd en verhandeld, nu is dat meer heroine. 's Avonds ontmoette ik in het hostel een tweetal Chinezen, die ook van plan waren om de volgende dag naar Laos te gaan.

Woensdag (25 Juli) ben ik dus met deze 2 chinezen naar Chiang Khong gegaan. Hiervandaan kun je met de boot overvaren naar Laos. Zoals bij elke grensovergang moet je dan eerst in het land waar je uit vertrekt een stempel halen, voordat je door de immigratie in het andere land kan. Voor 1 van de Chinezen was dit te ingewikkeld. We waren al overgevaren naar Laos, en zelfs al aangekomen bij de immigration van Laos, toen de Chinees ontdekte dat hij een stempel uit Thailand nodig had. Hij moest dus weer terug met de boot naar Thailand, om een stempeltje te halen. Het blijft een grappig volk, die Chinezen!

Donderdag en vrijdag zijn we met een slowboat de Mekong rivier afgevaren, van Huay Xai naar Luang Prabang. Deze tocht duurde 2 dagen. Tussendoor hebben we overnacht in Pakbeng. De tocht was echt schitterend. De natuur is hier zo geweldig mooi! Het feit dat je op nare stoeltjes zit ben je dan al snel vergeten. Ik vind het hier echt onbeschrijflijk mooi. Ik heb dus maar wat foto's gemaakt van de omgeving. De Mekong zelf is ook erg mooi. Het is een erg grote rivier. Ondanks dat ie vaak erg breed en diep is, stroomt het toch behoorlijk hard. Ook zijn er erg veel draaikolken. Ik vermoed dat zwemmen hier tamelijk gevaarlijk is. De boot zat trouwens behoorlijk vol. Twee duitsers moesten daarom op de grond zitten. Ik vind het sowieso al erg grappig als Duitsers op de grond moeten zitten, omdat er verder nergens plaats voor ze is. Het werd echter nog een stuk grappiger. Op een gegeven moment hoorde ik opeens achter me keihard ‘Fack!!' ‘What the fack!!'. Er bleek een golf de boot in te zijn geslagen. Iedereen was droog gebleven, behalve de Duitsers. Die waren drijfnat! Ze zaten daar rustig op de grond, en hadden dus die golf helemaal niet aan zien komen. Buitengewoon geestig. In de rivier drijft ook aardig wat hout. Soms komt er een hele boom voorbij drijven. Kennelijk zat de kapitein even niet op de letten, want we hoorden opeens een harde knal, en vervolgens viel de motor uit. Vermoedelijk hadden we een ronddrijvende boomstam geraakt, en nu was de motor naar z'n grootje. Kennelijk is sturen zonder motor aardig lastig, want we dreven opeens alle kanten op. Zodra we wat dichter bij de kant kwamen, sprongen wat matrozen met een touw het water in, in een poging om dit touw aan en kant aan een grote steen vast te maken. Dit lukte, maar vervolgens werd de steen gewoon meegetrokken het water in. Ook poging 2, 3 en 4 om de boot tot stilstand te brengen slaagden niet. Poging 5 was uiteindelijk wel succesvol, waarna de bootmannen de motor konden repareren, en we onze tocht konden vervolgen.

Op dit moment ben ik dus in Luang Prabang. Dit schijnt een aardig leuk stadje te zijn, dus ik ben benieuwd! Gisteren bekroop mij opeens het vreemde gevoel dat mijn reis op een eind begint te lopen. Best een vreemde gewaarwording, maar gelukkig heb ik nog even de tijd om eraan te wennen!

Bangkok baby!

Vrijdag 13 Juli heb ik Kuala Lumpur verlaten, al ging dat niet zonder slag of stoot. Het was duidelijk vrijdag de 13e. Ik was voornemens om van KL naar Bangkok te vliegen, en daar had ik dan ook een ticket voor gekocht. Op de luchthaven van Kuala Lumpur vroeg de incheckdame naar mijn vliegticket voor mijn reis Thailand uit. Kennelijk moet je kunnen bewijzen dat je Thailand ook weer een keer uit gaat, voordat je er uberhaupt in mag. Dat bewijs kon ik niet leveren, aangezien ik nog niet eens wist waar ik na Bangkok heen zou gaan. Ik werd verzocht om direct een ticket te kopen van Bangkok naar een bestemming buiten Thailand. Omdat ik dat niet wilde ontstond er een impasse. De incheckvrouw was namelijk net zo eigenwijs als ik, en dus moest ik maar op de manager wachten. Ik was niet de enige met hommeles, en dus duurde het wachten op die manager ruim anderhalf uur. Deze man bleek gelukkig wel voor rede vatbaar, en dus kon ik hem er van overtuigen dat ik van plan was om vanuit Thailand per trein naar Laos te reizen. Uiteindelijk mocht ik dus inchecken, en aan boord van het vliegtuig stappen, net voor de geplande vertrektijd. Helaas bleek het vliegtuig flinke vertraging te hebben, waardoor ik pas rond half 3 snachts in Bangkok aankwam. Er reden toen al geen treinen en bussen meer, maar gelukkig ontmoette ik 2 andere backpackers, met wie ik een taxi kon delen naar Khao San Road in het centrum van Bangkok. Khao San Rd is de backpackerstraatvan Bangkok. Toen ik daar om 4 uur aan kwam was het gewoon nog behoorlijk druk. This city never sleeps!

Zaterdag en zondag (14-7 en 15-7) heb ik wat sightseeing gedaan in Bangkok. Bangkok is echt een geweldige stad, je hoeft je hier werkelijk nooit vervelen. Je zou hier bij wijze van spreken zelfs gewoon een hele dag op straat kunnen gaan zitten, genietend van het bruisende stadsleven. Er loopt erg veel volk rond, van tamelijk divers pluimage. Naast Thaien lopen er erg veel toeristen, voornamelijk Britten en Nederlanders. De Thaise bevolking doet allemaal erg vriendelijk, al is het ze wel duidelijk om je geld te doen. ‘Hello, my friend! Taxi? Tuk-tuk? Massage?'. Al met al vind ik het een buitengewoon vermakelijk volk. Bangkok zelf is ook bijzonder mooi. De stad staat volgebouwd met boeddhistische tempels. Deze ‘wats' zijn stuk voor stuk adembenemend mooi. Verder vind ik rondlopen door zo'n grote stad ook altijd erg leuk. Overal is wel wat te zien. Ik kan dan moeiteloos een paar uur ronddwalen, vaak zonder te weten waar ik ben. Heerlijk!

Maandagochtend had ik besloten dat het wel eens tijd werd om iets nuttigs te gaan doen, en dus heb ik me ingeschreven voor een kookcursus. Dit bleek een wijs besluit. We gingen met een groep van 10 deelnemers en 2 koks eerst naar een lokale markt, waar de koks het een en ander uiteenzetten aangaande de te gebruiken ingredienten. Nadat we deze ingredienten grondig schoon hadden gemaakt en in stukken hadden gesneden, kon het kookfestijn beginnen. Het eerste gerecht was een soort soep, die we net als alle gerechten bereidden in een wok. Iedereen had een eigen wok tot zijn beschikking. De soep was, op z'n zachtst gezegd, verrukkelijk. Ook het tweede gerecht, Pad Thai, was ongelofelijk lekker. Zeker als je bedenkt dat ik het zelf bereid had. Van de andere gerechten is de naam mij helaas ontschoten. Het was in ieder geval erg leuk om te doen, en bovendien erg lekker om op te eten.

Dinsdagochtend (17-7) heb ik een busticket geboekt van Bangkok naar Chiang Mai, in het Noorden van Thailand. De enige optie was een nachtbus, die om achttienhonderd uur zou vertrekken uit Bangkok, en 12 uur later zou aankomen in Chiang Mai. Deze dinsdag bestond dus eigenlijk voornamelijk uit wachten. Gelukkig kun je je in Bangkok niet echt vervelen. Ik kwam toevallig een Nederlander tegen die ik een paar dagen daarvoor ook al had ontmoet, en met hem heb ik de dag doorgebracht. De busrit was allesbehalve plezant. 12 uur in een bus met weinig beenruimte is gewoon niet ideaal. Alors, je moet er wat voor over hebben!

Maleisie: Tioman, Melaka en KL

Hallo!

Vorige week woensdag lukte het wel om naar Pulau Tioman te gaan. Daar aangekomen bleek het niet heel moeilijk om een slaapplaats te vinden. Een chalet met 2-persoonsbed, eigen badkamer en eigen terras kostte slechts 8 euro per nacht. Ik kon er niet heel lang over tobben. De rest van de dag ben ik met een Nederlander die ik in Mersing had ontmoet, Rudy genaamd, wezen snorkelen, gewoon vanaf het strand. Er was erg veel koraal, en dus ook erg veel vis. Het blijft mooi om te zien hoe kleurrijk dat allemaal is.

Donderdag (5-7) wilden we eigenlijk gaan duiken. De duikschool waar we gereserveerd hadden bedacht op het laatste moment dat het weer te slecht was. Er zouden te veel golven zijn. Daarom hebben we die dag maar een stuk door de jungle gelopen, naar de andere kant van het eiland. We waren vooral op zoek naar slangen. Er schijnen hier namelijk cobra's en pythons te zitten, en zelfs king cobra's. Helaas hebben we slechts 1 kleine slang kunnen vinden. Wel zijn we heel wat apen tegengekomen, en een aantal reuzehagedissen. Die dieren blijken gewoon 2 meter lang te kunnen worden!

Vrijdag wilden we opnieuw gaan duiken. De duikschool waar we weer gereserveerd hadden vond het opnieuw te slecht weer. Dan maar naar een andere duikshop, daar bleken ze wel gewoon te duiken. We zijn met de boot naar Coral Island gegaan, waar we 2 duiken hebben gemaakt. Vooral de 2e duik was erg mooi. We zijn een blue stingray, een enorme pink whipray (van ongeveer 1 vierkante meter), een green turtle (ongeveer 90 cm lang), een kleinere turtle en een hele berg kleinere vissen tegengekomen. Zo mooi!

Zaterdag was het 's ochtends schitterend weer. Ik lag te zweten op het strand. Na een tijdje trok de lucht opeens helemaal dicht, en begon het snoeihard te regenen. Dit duurde ongeveer 3 uur, waarna de dag dus wel voor een groot deel voorbij was.

Zondag ben ik met een andere Nederlander gaan snorkelen bij Ringgis Island. Hier kun je met de boot heen, maar het leek ons leuker om er heen te zwemmen. Het schijnt dat je bij dit eiland haaien kunt spotten. De tocht er naar toe was redelijk zwaar. Het bleek toch best een stukje zwemmen te zijn. Eenmaal bij het eiland kwamen we erg veel kleine vissen tegen. We zijn helemaal om het eiland heen gezwommen, maar het meest bijzondere dat we zagen was een aantal baracuda's. Het zicht was ook niet overal even goed, soms maar een paar meter. Vlakbij het eiland dreef een vlot, waarop we even uitrustten. Inmiddels waren er ook al wat boten gearriveerd met snorkelaars. De kans om iets bijzonders te zien werd er dus niet groter op. Na een tijdje op het vlot gezeten te hebben, plofte ik weer eens in het water om nog wat rond te kijken. Ik was nog geen minuut onderweg toen ik naast mij opeens een dikke haai zag! Ondanks dat ik hier wel naar op zoek was, was het toch tamelijk schrikken. Het was echt een groot dier, hij was zeker anderhalve meter lang. Hij zwom eens rustig om me heen, waarschijnlijk om te kijken of ik eetbaar was. Blijkbaar zie ik er niet heel smakelijk uit, want de haai zwom al snel weer weg. Echt een geweldige ervaring om zo dicht bij, in het wild, naast haai te zwemmen. Adembenemend! De terugtocht naar het strand was een stuk zwaarder dan de heenweg. Er stond namelijk een tamelijke stroming de zee in.

Maandag ben ik weer vertrokken van het prachtige Tioman, richting Melaka. 's Avonds heb ik al wat rondgewandeld door deze stad. Melaka is ongeveer 150 jaar lang in Nederlandse handen geweest. Dit zie je nog goed terug in gebouwen en straatnamen. Zo is er een Stadthuys, en een Heeren street. Dinsdag ben ik Stadthuys in gegaan, waar men een museum heeft ingericht. Vooral het stuk over de Nederlandse tijd was natuurlijk interessant. Best geinig om in een klein stadje in Maleisie dingen als VOC-vlaggen, Nederlandse schilderijen en blauw met witte tegeltjes aan te treffen. Ook op andere plaatsen in Melaka zijn spooren van de Nederlandse tijd achtergelaten. In een ruine van een kerkje stonden bijvoorbeeld een heel aantal grafstenen met teksten als ‘Hier onder leyt begraven ...' Wat ook erg mooi is in Melaka zijn de riksja's. Deze zijn helemaal volgehangen met bloemen, en achterop staat vaak een grote box waar vrolijke muziek uit schalt.

Nadat ik maandagavond en dinsdagochtend door Melaka had rondgelopen had ik het meeste al wel gezien, en dus besloot ik dinsdagmiddag (10-7) de bus te pakken naar Kuala Lumpur. Hier ben ik meteen afgereisd naar China town, op zoek naar een goedkoop hostel. Dit had ik al snel gevonden. De volgende dag ben ik er echter ook gelijk weer vertrokken. Het was namelijk zonder twijfel het slechtste hostel dat ik tot nu toe gehad heb. Chinatown in Kuala Lumpur is misschien wel de leukste chinatown waar ik geweest ben. Het is er erg druk, met overal eetstalletjes en lieden die toeristische prullen verkopen. Chinatown zoals het bedoeld is dus! Tegen middernacht kregen de prostituees en de ratten en kakkerlakken de overhand op straat. Dan weet je dus dat het bedtijd is.

Woensdag ben ik naar de Golden Triangle geweest. Dit is het business district van KL. Het meest imposante gebouw hier is, vanzelfsprekend, de Petronas Towers. Echt een indrukwekkend gebouw. Ook de rest van het business district is aardig mooi, en een heel andere wereld dan Chinatown.

Op het moment van schrijven, donderdag 12-7, zit ik (geloof het of niet) op een bankje in een botanische tuin. Het is vandaag ziedend heet, dus dan is een botanische tuin met veel schaduw opeens best aardig. Ik denk dat ik morgen vertrek uit Kuala Lumpur. Ik weet alleen nog niet waarheen. Het zou mij niet verbazen als ik morgen naar Bangkok vlieg. Daarvandaan kan ik dan naar Chiang Mai in het noorden van Thailand, en dan naar Laos. We zullen zien! Suggesties zijn welkom :)

Cheers

Boracay en Singapore

Dinsdag (26 Juni) ben ik met een paar mensen uit het hostel naar de fish market in Boracay gegaan. Dit is een markt waar je vis kunt kopen. Naast vis worden en ook krabben, kreeften, garnalen en ander zeegedierte verhandeld. Het eten dat je hier koopt kun je in een van de omliggende restaurants gelijk laten bereiden. We hebben hier dus onze krabben, garnalen en vis laten bakken. Was allemaal erg lekker, ondanks dat het dus vis was.

De volgende dag ben ik weer gaan duiken met Niek, dit maal in de Laguna de Boracay. Het was weer erg schitterend. Het is echt onwijs relaxed om op je gemakje door het heldere water te zwemmen, terwijl je onderweg zo veel prachtige dingen tegenkomt. Vandaag heb ik ook een vlucht geboekt naar Manila. Ik vlieg namelijk zaterdagochtend erg vroeg van Manila naar Singapore, en ik wilde ook graag Manila nog even bekijken.

Donderdag (28 Juni) ben ik dus van Kalibo naar Manila gevlogen. Toen ik op het vliegveld aankwam bleek het vliegtuig 3 uur vertraging te hebben. Ach ja, ik heb de tijd. Bij mijn ticket zat inbegrepen dat ik 10kg bagage mocht inchecken. Ik dacht dat mijn backpack ongeveer 13kg zou zijn, dus ik had bedacht dat ik het er maar op moest wagen. Voor zwaardere bagage moet je namelijk extra betalen, en daar houd ik niet zo van. Op het vliegveld bleek mijn backpack echter 17kg te zijn! Dat vond de dienstdoende bagagedame wel wat al te gortig. Ik haalde dus zoveel mogelijk zware spullen uit mn backpack en propte die in mn handbagage rugzak. Toen die ook vol zat bleek mn backpack nog 15kg te zijn. De mevrouw was wel bereid me te matsen en er 1kg vanaf te trekken (omdat de vlucht vertraagd was). Nog steeds 4kg te veel dus, oftewel 600 pesos boete. Ammehoela. Ik besloot dus om maar gewoon wat extra kleren aan te trekken om mijn backpack nog wat lichter te maken. Dit vond de mevrouw toch ook wat al te sneu. Opeens besloot ze om de boete maar helemaal te laten vervallen, en mijn backpack in te checken! 'Because of the delay. Ssst!' Top! Toen ik even later aan een als stewardess uitgedoste dame ging vragen of ze al wist hoe laat het vliegtuig zou vertrekken, kreeg ik tot mijn verbazing een gratis maaltijd. Ook dit in verband met de vertraging. Ik vond die vertraging dus helemaal zo beroerd niet.

Vrijdag heb ik heel de dag rondgelopen door Manila. Er lopen hier nogal wat zwervers rond, die allemaal bedelen. Veel van hen zijn kinderen. Dat maakt het dus wel heel erg schrijnend. Verder is er in Manila niet heel veel te zien. Het mooiste stuk heet Intramuros. Ook hier kon je weer goed merken dat de bevolking aardig arm is. Je kunt het ze daarom ook niet echt kwalijk nemen dat ze zo nu en dan proberen je af te zetten. In intramuros reden bijvoorbeeld heel wat tricycles rond, waarin je rondgereden kan worden door Intramuros. Ik loop altijd liever gewoon zelf rond. Eén tricycle mannetje was nogal aanhoudend, en bracht te berde dat zijn rondleiding maar 100 pesos kostte (50 pesos = 1 euro). Ik kan best 2 euro missen, dus vroeg ik hoe lang het zou duren. 30 minuten. Ik besloot om er mee in te stemmen. Hij maakte er een mooie rondleiding van, wist aardig wat te vertellen over al de gebouwen, en trapte zich werkelijk het leplazarus. Het leek me daarom sympathiek om hem een fooi te geven, dus ik betaalde hem 150. Toen begon het ge-emmer. We waren volgens hem bijna 2 uur weggeweest, en dat kostte dus 4 maal 100 is 400 pesos! Mooi verhaal, maar dat gaat dus niet gebeuren. Meneer werd boos, en wilde opeens naar het politiebureau. Dat vond ik opzich prima, maar hij zal er dan zonder mij heen moeten. Ik heb wel wat beters te doen. Inmiddels had hij ook al een groep vrienden om zich heen verzameld, en hij wilde nog steeds per se 400 pesos hebben. Echt een schitterende vertoning, daar kan ik echt van genieten. Uiteindelijk ben ik maar weggelopen. Wat wel echt naar is om te zien zijn de bedelende kinderen te zien. Echt erg sneu. Je zou ze graag helpen, maar tegelijkertijd weet je ook dat je ze vandaag wel eten kunt geven, maar dat ze morgen weer hetzelfde probleem hebben.

Zaterdagochtend (30 Juni) heel vroeg ben ik naar de luchthaven van Manila gegaan, om daarvandaan naar Singapore te vliegen. Mijn hostel bleek in een moslim-buurt te staan. Het hostel zelf werd ook gerund door moslim-achtige personen. Singapore is een opvallend internationale stad. Er lopen mensen van allerlei verschillende volken en natien rond. Verder valt op dat het erg modern is. Er zijn bijna geen oude wijken (of ik heb ze gemist), en er staan erg veel shopping malls. Verder is het ook een erg dure stad. Zeker in vergelijking met de Filipijnen en China. Maar zelfs voor Nederlandse begrippen is het duur.

Zondag heb ik eerst wat rondgelopen door Singapore, en vervolgens ben ik naar een kerk gegaan. Eigenlijk was het meer een kerkdienst in een bioscoopzaal. Erg chill om eens in een kerk te zitten met goede stoelen, beamers en een goede muziekinstallatie. Is weer eens wat anders! 's Nachts heb ik de EK-finale gekeken in een bar vlakbij het hostel.

Ook maandag heb ik weer vooral rondgelopen door de stad, en ik ben naar het dak van een hoge toren (van Sands) geweest. Tamelijk mooi uitzicht over Singapore. Terug in het hostel bleek de kamer geannexeerd te zijn door vreemdelingen. Twee van hen sliepen hier, en twee waren slechts op bezoek. Het bleek te gaan om 2 Singaporeanen, 1 Braziliaanse en 1 Canadese. 's Avonds ben ik met hen naar China Town gegaan, waar we op een hawkers market hebben gegeten. Dit is een complex met in het midden tafels en stoelen, en daar omheen een veelheid aan kleine restaurantjes. Je kunt dus gewoon in een paar restaurants wat voer halen, en dat aan een van de tafels opeten. Het waren aardige lui, en dus was het erg gezellig. Inmiddels was er nog een vriend van hen bijgekomen, die op het idee kwam om naar de dierentuin te gaan. Kennelijk wordt daar elke avond een night safari georganiseerd. Hij was bereid om er met de auto heen te rijden. Prima dus! De night safari was tamelijk mooi. Veel dieren lopen hier min of meer los rond, of in ieder geval in redelijk grote terreinen. Bovendien was het gezelschap goed, wat het tot een geslaagde avond maakte.

Vandaag (dinsdag 3-7) wilde ik naar Pulau Tioman, een eiland in Maleisie, reizen. Ik wist ongeveer hoe ik daar moest komen. Tot aan Mersing ging het goed. Vanaf Mersing vaart er een ferry naar Pulau Tioman. Toen ik daar om een uur of 4 aan kwam, bleek de laatste ferry al om 2 uur vertrokken te zijn. Ik zit nu dus nog in Mersing, en morgen vertrek ik per ferry naar Pudau Tioman. Je schijnt daar aardig te kunnen duiken, dus ik heb er wel zin in!

PS. Dit verhaal heb ik al een tijdje geleden geschreven, dat zult u inmiddels wel door hebben. Ik had echter steeds geen internet, dus kan het nu pas uploaden

Hong Kong, Macau en Borocay

Dinsdag (19 Juni) ben ik met 2 gasten die in het hostel had ontmoet, Dave en Ryan, naar Lamma Island geweest. Hong Kong bestaat uit een aantal eilanden, waar Lamma er een van is. Tot mijn verbazing was er op dit eiland erg veel natuur, en erg weinig volk te vinden. Auto's waren er niet, die zijn er zelfs verboden. Aardig gek om dan aan de andere kant van het water rijen wolkenkrabbers te zien staan. 's Avonds zijn we naar de Avenue of Stars gegaan. Hier zijn Chinese filmsterren vereeuwigd. Ik kende er niet heel veel van. Toen het donker werd werd er een lasershow gehouden op het water en op de wolkenkrabbers. Nogal mooi!

Woensdag (20 Juni) wilde ik de stad Hong Kong zelf bekijken. Ook hier staan, net als Shanghai, onwijs veel wolkenkrabbers. Echt een bizarre stad. Zo veel, en zo hoog. Om een goed uitzicht te hebben ben ik met een trammetje Victoria's Peak opgereden. Dit trammetje ging vreselijk stijl omhoog. Het uizicht was erg mooi, over een groot stuk van Hong Kong. Zonder smogwolk zou het nog een stuk beter geweest zijn ;)

Donderdag (21 Juni) ben ik met de ferry naar Macau gegaan. Ik wilde daar eigenlijk alleen maar de casino's zien. Die waren niet heel moeilijk te vinden, aangezien een groot deel van Macau uit casino's bestaat. Ik ben ik verschillende casino's geweest (Sands, The Venetian, City of Dreams). The Venetian vond ik het bijzonderst. Zo freaking groot, mega luxe, en totaal over the top. Maar wel erg leuk. Er zijn grachten nagebouwd, waar gondels overheen varen die worden bestuurd door gondeliers die liederen lallen. Er zijn winkels van erg veel erg dure merken. Er zijn vreselijk luxe en dure hotelkamers. En er is natuurlijk een enorm casino, waar talloze Chinezen hun geld verkwisten. Ik mag zelf ook graag een spelletje pokeren. Helaas was het geluk mij ongunstig gezind, dus ik zal de komende tijd wat moeten werken om een vliegticket terug naar NL te kunnen bekostigen.

Vrijdag (22 Juni) ben ik vanaf Hong Kong naar Kalibo (Filipijnen) gevlogen. Ik had namelijk in Hong Kong van Ryan gehoord dat Borocay een erg plezierig eiland is. Hij had me wat foto's laten zien, en het zag er inderdaad niet verkeerd uit. Derhalve heb ik besloten daar maar eens heen te gaan. Vanaf Kalibo ben ik per minibus, ferry en taxi naar mijn hostel in Borocay gegaan. Het is hier bijzonder mooi.

Zaterdag (23 Juni) heb ik vooral aan het strand gelegen. De afgelopen weken waren namelijk erg vermoeiend, en ik had even wat tijd voor mezelf nodig. Even helemaal niks.
Iedereen in het hostel was erg enthousiast over Ariel's Point. Hierheen worden zo nu en dan tours georganiseerd. Lang niet elke dag, want alles (weer, golven en nog allerlei zaken) moet meezitten.

Ik besloot het er zondag (24 Juni) maar eens op te wagen, en ik had gelijk geluk! Aan boord van de boot hoorde ik van een Rus dat hij al 12 dagen elke morgen had gevraagd of er een tour was. Ik had dus duidelijk meer geluk dan deze Rus, en terecht. De trip naar Ariel's Point was inderdaad erg leuk. Je kon er cliff diven, snorkelen en kanoeen. Daarnaast was en gratis onbeperkt eten en drinken. Een gezellig dagje dus! Toen ik van de boot stapte bleek het lot mij opnieuw gunstig gezind te zijn. Er stond namelijk op het strand een man , die mij aansprak om te vragen of Ariel's Point de moeite waard was. Ik meende een Nederlands accent waar te nemen. De man bleek inderdaad Nederlands te zijn! Erg leuk om weer eens Nederlands te praten. Deze man en zijn vrouw reizen al 14 maanden rond. Af en toe werken ze wat, en verder leven ze het goede leven. Het verhaal werd nog mooier toen de man vertelde dat hij gisteren met zijn zoon was gaan duiken. Deze zoon (Niek) bleek hier op Borocay te werken als duikinstructeur! Geweldig! We zijn er gelijk even heen gelopen, ze hebben met wat foto's van het duiken laten zien, en ik heb een afspraak gemaakt om de volgende dag met hem te gaan duiken!

Vandaag (maandag 25 Juni) ben ik dus wezen duiken met Niek. We zijn met de boot naar Crocodile Island gegaan. De duik was echt fantastisch. Er was een groot koraalrif, en enorm veel vissen. Echt schitterend om te zien hoe kleurrijk het hier allemaal is onder water. Op mijn facebook staan wat foto's van het duiken (facebook.com/gerben.plaisier). Helaas moet je ook weer een keer omhoog. Op de boot terug naar het eiland zei ik dat ik hier best nog een keer zou willen duiken. Niek bleek de rest van de dag nog geen klanten te hebben, en dus zijn we vanmiddag weer gaan duiken! Dit maal bij Friday's Rock (en dit maal zonder camera). Ook hier was het weer geweldig. Er kwam een groep van ongeveer 10 Red Snappers boven ons langs zwemmen. Deze units waren allemaal zeker een halve meter lang, en tamelijk dik. Ze hadden geen haast, en dus konden wij ze goed, en van dichtbij, bekijken. Een stukje verderop zagen we een banded see snake liggen. Hij lag opgerold, dus is het moeilijk om de lengte te schatten. Ik denk dat hij/zij zeker een meter lang was. Het gif van dit dier is 10x dodelijker dan dat van de (tevens dodelijke) black mamba. Je moet er dus geen ruzie mee krijgen. Weer wat verderop zagen we een aantal Cleaner shrimps. Schoonmaak garnalen dus. Dit bleken erg grappige dieren te zijn. Toen ik mijn vinger naar een cleaner shrimp uitstak, begon deze mijn vinger gelijk schoon te maken met zijn sprieten. Toen mijn vinger schoon was leek het me een goed idee om het dier ook mijn tanden te laten poetsen. Ik haalde mn automaat uit mn mond, sperde mijn mond open, en het diertje begon gelijk vlijtig mijn tanden schoon te schrobben! Geen gelul! Hilarisch toch! Best een grappig gevoel ook. Op een andere plek zat een enorme school butterfly fishes en emperor angel fishes. Niek ging hier op de boden stil staan. Ik volgde zijn voorbeeld, en weldra waren we omgeven door een enorme groep van deze vissen! Ze zwommen echt gewoon tegen ons aan. Fantastisch, zeker aangezien het erg mooie vissen zijn. Het waren echt 2 geweldige duiken.

Nu is het net avond geworden. Mijn biertje en smakelijke gebak-unit zijn net op, dus het word tijd voor avondeten. Yup, life is treating me well!

PS. Foto's zijn hier een lastig verhaal, omdat het internet in het hostel erg slecht is.

Guilin en Yangshuo

Ni hao!

De afgelopen week ben ik in Guilin en in Yangshuo geweest. Deze beide plaatsen liggen in een landschap dat vooral bestaat uit zogenaamde karst-bergen. Dit zijn bijzonder steile, rotsachtige bergen, die vaak helemaal begroeid zijn. Het gekke is dat het hier verder vrij vlak is. De karst-bergen steken dus als een soort puisten uit de grond. Tussen de bergen door loopt een aantal rivieren, waarvan de Li river de grootste is.

Afgelopen dinsdag kwam ik aan in Guilin. Guilin is een vrij kleine stad, zeker voor Chinese begrippen. In het centrum ligt een straat die uitsluitend uit winkels, restaurants en bars bestaat. Het was dus niet heel moeilijk om hier een kroeg te vinden waar voetbal uitgezonden werd. Enig onderzoek wees echter uit dat al deze kroegen om 2 uur sluiten. De wedstrijd van Nederland van de volgende dag zou pas om kwart voor 3 beginnen. Narigheid dus. Uiteindelijk heb ik een Irish Pub gevonden waar men bereid was om open te blijven zo lang er veel gasten waren. Er was dus nog hoop.

Woensdag (13 Juni) heb ik een mountainbike gehuurd. Ik wilde eigenlijk naar een oud dorpje fietsen, Jiangtouzhou genaamd. Dit dorpje is naar verluid 1000 jaar oud, en het verhaal gaat dat alle inwoners Zhou heten. Helaas heb ik dit dorpje niet gevonden. Best jammer, ik had wel graag aan een paar willekeurige bewoners gevraagd ´Hey Zhou, how do you do!?!' Maar helaas, ik had geen kaart van de omgeving, en ook de Chinese locals waren niet echt in staat me de weg te wijzen. Het lijkt erop dat een Chinees altijd een antwoord op een vraag wil geven, ook al heeft hij geen idee waar het over gaat. De ene Chinees wees de ene kant op, en de andere Chinees weer een hele andere kant. Niet heel handig dus. Ik heb dus maar gewoon wat rondgefietst door de omgeving, die overigens erg mooi is. ‘s Nachts heb ik de 2 wedstrijden (Denemarken-Portugal en Nederland-Duitsland) gekeken. Er zaten genoeg mensen in de Irish Pub, dus deze bleef tot een uur of 5 open. Zoals u weet verloor Nederland. Narigheid alom dus. De kwelling ging nog even door toen ik terug kwam in het hostel. Ik bleek namelijk 2 kamergenoten te hebben gekregen: dezelfde Duitsers weer als in Hangzhou!

Donderdag (14 Juni) ben ik naar een grot gegaan. Deze grot was onwijs groot. En ik ben natuurlijk nog steeds in China, dus was een groot deel van de grot kleurrijk verlicht. Geheel naar Chinese stijl had men in de grot allerlei vormen ontdekt, voornamelijk van dieren. De ene rots leek op een kikker, de andere op een paard of een draak. Wel grappig om te zien.

Vrijdagmorgen (15 Juni) ben ik met de bus naar Yangshuo gegaan. Hier bleek het nog een stuk mooier te zijn dan in Guilin, en er staan ook nog veel meer puisten dan in Guilin. Helaas kon ik hier maar 3 dagen blijven, omdat mijn visum bijna verloopt. Ik wilde dus in deze 3 dagen zo veel mogelijk doen. Derhalve ben ik na aankomst in het hostel in Yangshuo, onverwijld op de fiets gestapt en heb mij richting een zogenaamde water cave begeven. Dit is een grot met water erin. In deze grot kon je een modderbad nemen. Tot mijn verbazing bleef ik hierin drijven. Best relaxed dus, om een tijdje in de modder rond te dobberen. Een stukje verderop in de grot was een hot spring. Best vreemd dat op de ene plek een koud modderbad ontstaat, en een paar meter verderop een bad met heet water...

Zaterdag (16 Juni) wilde ik de rivier wel eens op. Je kunt werkelijk over een ticket kopen voor een bamboo-raft. Hier zit je dan met een groepje mensen op, met een stuurman die het vlot de goede kant op duwt. Dit leek mij eerlijk gezegd nogal suf. Gelukkig bleek je ook ergens kayaks te kunnen huren. Dat heb ik dus gedaan, en ben met een groepje een stuk de rivier af gevaren. Erg leuk om het leven rond de rivier te zien. Er wordt veel vis gevangen (en gevangen gehouden in kooien in de rivier). Ook zitten er mensen hun kleren of hun koe/buffel te wassen in de rivier.

Ik wilde ook nog graag mountainbiken rond Yangshuo. Zondag (17 Juni) heb ik dus een mountainbike gehuurd, en heb een tamelijk stuk rondgefietst. Ik vind het het leukst om over onverharde kleine paadjes te fietsen. Onderweg passeerde ik kleine oude dorpjes, rivieren en heel veel rijstvelden. Echt een schitterend gebied. Dat maakt het mountainbiken nog eens extra leuk. Toen ik een brug over de rivier over fietste, zag ik op de rivier een enorme hoeveelheid bamboo-rafts. Op deze vlotten krioelde het van de Chinezen. De meesten van hen hadden een soort regen-poncho aangetrokken. Ze vonden het erg leuk om de mensen op andere vlotten nat te spuiten met een waterpistool. Je zou zeggen dat je dan beter die regenjas uit kan trekken en iemand in de rivier gooien. Maar goed, het was een erg koddig tafereel. Een stuk verderop werd op een bepaald moment het pad erg smal, smaller dan mijn stuur. Aan beide kanten van dit pad lag een rijstveld. Juist op dit paadje verloor ik mijn evenwicht. Normaal gesproken zet je dan je voet op de grond, en is er niets aan de hand. Nu was er echter geen grond naast mijn fiets. Mijn voet zocht naar vaste grond, maar vond die niet. Een verwoede poging om door te fietsen slaagde evenmin. Het gevolg was dat ik languit in het rijstveld viel. Nu hebben die Chinezen de gewoonte om hun rijstvelden onder water te zetten, waardoor het veld verandert in een modderpoel. Daar lag ik dus in. Gelukkig hoorde ik vlakbij een rivier stromen, waar ik de modder dus van me af kon spoelen. Nogal koddig. Het mooie is dat ik ook geen idee meer had waar ik precies was. Uiteindelijk bereikte ik, na heel wat keren verdwaald te zijn (zonder het overigens ook maar één keer vervelend te vinden), een verharde weg die richting Yangshuo voerde. Dit was echt een geweldige tocht!

Gisteren (maandag 18 Juni) ben ik eerst met de bus naar ShenZhen. Deze bus doet er naar verluid 8 uur over. Als dat inderdaad zo is kom ik om 19:30 in ShenZhen aan. Daarvandaan zou ik in een uur of 3 in Hong Kong moeten kunnen komen. Tot mijn verbazing stonden er, in plaats van stoelen, alleen maar stapelbedden in de bus. Iedereen ligt er dus de hele tijd op een bed. De bedden waren allemaal erg klein, op één bed na. Men was zo vriendelijk om dit lange bed vrij te laten. Daar heb ik dus urenlang keihard liggen chillen. Helaas deed de bus er beduidend langer over dan 8 uur. Pas rond 9 uur kwam ik in ShenZhen aan. Dit is een stad van 14 miljoen inwoners, maar het busstation waar ik gedropt werd was tamelijk verlaten. Ik zag een stukje verderop wat bussen staan, dus besloot ik daar eens te vragen of er toevallig een bus naar Hong Kong reed. Dat waren ze helaas niet van plan. Tamelijk zuur. Al vanaf het moment dat ik uit de bus was gestapt liep er een mannetje aan mn hoofd te zeuren of ik in een taxi wilde. Ik besloot hem eens te vragen wat dat eigenlijk zou kosten. Het bleek best mee te vallen, en hij leek te begrijpen dat ik naar Hong Kong wilde. Hij dropte me niet heel veel verderop. Daar bleek een grensovergang te zijn. Hier heb ik een visum voor Hong Kong geregeld, en hiervandaan bleek ook een bus naar Kowloon te rijden. Ik had namelijk een hostel gereserveerd in Kowloon. Het was inmiddels al middernacht geweest, en ik had na mijn ontbijt alleen nog maar 2 pakken koekjes op. U kunt zich dus wel voorstellen hoe verheugd ik was toen ik, vlakbij het hostel, een gele M zag!

Hangzhou

Goeiemiddag

De afgelopen 3 dagen ben ik in Hangzhou geweest. Zoals gezegd was de eerste prioriteit hier om een fatsoenlijke kroeg te vinden om het EK te kijken. Ik had van het hostelpersoneel gehoord dat je in de Maya Bar goed voetbal kan kijken. Rond een uur of 8 ´s avonds ben ik dus vertrokken uit het hostel. Het idee was om onderweg wat te eten, en dan naar deze Maya Bar te gaan. Ik was nog maar net vertrokken toen er een Fransman de weg kwam vragen. Aangezien ik nog maar net in Hangzhou was, kon ik hem niet echt helpen. Toen hij vernam dat ik voornemens was om het EK te gaan kijken, bleek hij met dezelfde plannen rond te lopen. Na eerst te hebben gegeten zijn we dus samen op zoek gegaan naar de Maya Bar. We hadden nog 3 uur de tijd om deze bar te vinden. Ruim voldoende, zou je zeggen. Helemaal als je met de taxi gaat. Helaas bleek het een stuk gecompliceerder te liggen. Na herhaardelijk de weg te hebben gevraagd, en ook herhaardelijk een andere kant op te zijn gestuurd, viel het ons op dat de meeste locals bij het horen van de naam ´Maya Bar´ gelijk ´Gaga!´ begonnen te krijsen. We beredeneerden dat er een link moest zijn tussen deze 2 namen. Na nog wat rond te hebben gedwaald kwamen we een complex tegen met de naam ´Gaga Fashion Club´. Mevrouw Gaga schijnt hier nogal populair te zijn. Helaas was er in deze club weinig voetbal te zien. Na vluchtig wat danspasjes te hebben gewaagd met de locale Chinezen zijn we dus maar weer verder gaan zoeken. Op een gegeven moment kwamen we een groepje jonge locals tegen. Deze lui probeerden ons zo goed en zo kwaad als het kan uit te leggen waar de Maya Bar was. Helaas slaagden ze daar bepaald niet in. Dit hadden ze zelf ook wel in de gaten, en dus besloten ze ons er maar even heen te brengen. Ideaal!

De volgende dag speelde Nederland. Ik ging dus weer naar de Maya Bar. Tot mijn schrik stond er dit maal geen voetbal aan! Het was inmiddels al kwart voor 12 (een kwartie voor de wedstrijd begint dus). Gelukkig had ik nog een troef achter de hand. Ik had namelijk smiddags gegeten in een pizzarestaurant. De eigenaar daarvan bleek Nederlands te zijn, en hij had mij verteld dat er een aantal Nederlanders voetbal gingen kijken in een andere bar. Ik ben dus als een malle naar die andere bar gegaan. Daar zaten inderdaad andere Nederlanders voetbal te kijken, en tezamen hebben we Nederland dus zien verliezen... Tot groot genoegen van een aantal aanwezige Duitsers. Het blijven nare lui, die moffen.

Omdat de wedstrijden hier dus ´s nachts zijn, gaat er een aardig deel van de dag heen met uitslapen. Zo heb je dus weinig aan je dag. Daarom ben ik 3 dagen in Hangzhou gebleven, zodat er toch genoeg tijd was om alles te zien. Het meer is inderdaad erg mooi. Ik heb er een stuk met een boot overheen gevaren naar wat eilandjes, en verder een stuk er langs gelopen. De stad zelf is niet heel bijzonder. Wel valt op dat er tamelijk veel geld zit. Je ziet hier zomaar meerdere Rolls Royces, Lamborghini´s en stapels Porsches rijden. Het schijnt dat Hangzhou 20 jaar geleden nog maar 20000 inwoners had. Deze inwoners waren toen al tamelijk rijk, en hadden dus veel land. Inmiddels telt de stad ruim 6 miljoen inwoners. Het land dat de originele inwoners bezaten is dus vreselijk veel waard geworden. Een van de gevolgen hiervan is dat ze hun kinderen erg schijnen te verwennen. Ik hoorde van een knaap die in een hotel achter de bar werkt. Hij verdient ongeveer 500 euro per maand, maar komt wel elke dag in een Porsche GT naar zijn werk.

Het op straat eten blijft ook erg leuk. Het heeft me inmiddels wel een paar dagen spetterpoep opgeleverd, maar dat heb ik er graag voor over. Zondagavond was ik een stukje door de stad gaan lopen, en kwam toen opeens een voedselmarkt tegen. Hier heb ik eerst een bak voer gekocht waarvan ik geen idee heb wat het was. Glibberige slierten, groenten en meer van dat werk. Gek genoeg was het bijzonder smakelijk. Echer, er zat geen vlees in. Gelukkig stonden er een paar kraampjes verderop 2 jongens te barbecuen! Het feest werd nog groter toen er in een ton naast het kraampje bier bleek te zitten! Fantastisch!

Een paar uur later kreeg ik opnieuw trek, en dus besloot ik om te gaan kijken of de markt er nog was (het was inmiddels tegen middernacht). En ja hoor, de barbecuers stonden er nog! Geweldig, dit land! Het was inmiddels niet zo druk meer op de markt, en dus besloot een van de barbecuers dat het een goed idee was om samen met mij wat bier te nuttigen. Ik kon uiteraard niet anders dan er mee instemmen! Temeer omdat het om een zeer koddig sujet ging (zie foto).

Inmiddels ben ik per nachttrein naar Guilin gereisd. De reis van 17 uur bleek uiteindelijk 20 uur te duren. Best lang, maar ik ben inmiddels wel wat gewend wat treinreizen betreft. Nu is het weer zaak om een goede kroeg te vinden waar voetbal gekeken kan worden. De wedstrijd tegen DL zou ik uiteraard niet graag missen!

Foto´s volgens spoedig!